23 Eylül 2009 Çarşamba

Gazzeli Gülsüm

ŞiirAltı miyar eksiksiz seyrettiniz

Ben canlı yayında ölen Gazzeli Gülsüm

Zulüm ağını yıllara geriyordu siz sessizdiniz

Bir bomba aldı beni aniden

Kapı önünden gidişimi hissetmediniz

Kayıtsız bakarsa taştır gözbebeği

Sağır vicdanlara kurulur füze rampaları

Bilirim gitmeyi ben

incitmeden bir kelebeği

Yaşayabilenlere bıraktım

bakarken görmemeyi

Gazzeli Gülsüm ben

Bombalar yağarken doğdum;

taşlar havalanırken büyüyordum

dört yaşında kırk yıl gibi

Dostlar gelinmez diyarda

düşman kapı dibi

Gazzeli Gülsüm ben

ölenlerden sadece biri

Şemsiyeni aç anne dedim

bomba gelmesin

Önlemez şemsiye bu kini dedi annem

Öfke yerden kalktı karardı gökyüzü

Bombalar yağıyordu üzerimize

Annemle elele son defa baktık yeryüzüne

Ben Gazzeli Gülsüm

ellerim küçücük

Bu yüzden yenildim

Yetim bir çocuk bulunsa yeryüzünde

Filistinli"dir der melekler

Oyun parkımız var cennette

Düşman çok, dostlar azaldı günden güne

Küçüldü dünya en güçlü yerinden

Bekliyorum şimdi hesapların açılacağı yerde

Ben Gazzeli Gülsüm,

tanırsınız beni, her yerde ve evinizde;

çocuklar birbirine benzer alabildiğine

acemi bulut kadar sevimli ve temiz

Ölülerin isyanı var bu hale

Nerde diyorlar ebabiller,

Gök yüzü neden sessiz

Ahmet Mercan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder